محصولات

توضیحات

مزیت های نسبی

این گیاه مخصوص نواحی معتدل و سرد بوده و در مناطق گرمسیر به ندرت یافت میشود.. سیاهدانه به سادگی با محیط جدید خو میگیرد سیاهدانه ترجیحاً گیاهی روز بلند است و زمان کاشت آن بطور معمول اسفند ماه میباشد .زمان گلدهی در مناطق سردتر و معتدل تر معمولاً آخر اردیبهشت آغاز و تا دهه اول تیرماه ادامه مییابد. بطور کلی میتوان یک دوره تقریباً سه ماهه رشد و نمو را برای این گیاه در مناطق معتدل در نظر گرفت که از زمان کاشت تا هنگام برداشت به طول می انجامد. دامنه تحمل سیاهدانه به اسیدیته خاك، نسبتا وسیع است و از 2.8 تا 9.6 گزارش شده ولی PH مطلوب 5.6 بیان شده. همچنین تحمل به شوری سیاهدانه،درمرحله گیاهچه، بیش ازمرحله جوانه زنی است.

*در ضمن سیاهدانه از گیاهان مهم دارویی و ارزشمندی است که خواصی همچون افزایش شیر مادر ، ضد باکتری ، ضد ویروس و ضد صرع را داراست.

کاشت

1. آماده سازی زمین: انتخاب بستر مناسب کاشت و عاری از علف های هرز که با عملیات خاکورزی کامل قابلیت مورد نظر را می توان تامین کرد.( شخم، دیسک و هرس جهت جمع آوری علف های هرز و خرد کردن کلوخ ها)

2. افزودن 20 تا 30 تن کود گاوی پوسیده به اضافه 30 کیلو اوره 30 کیلو کود فسفات در هکتار و مخلوط نمودن آن با خاک توسط کولتیواتور و دیسک سبک

3. تکثیر سیاهدانه به وسیله بذر انجام میشود. تاریخ کاشت،از اصلی ترین فاکتورها در تعیین عملکرد سیاهدانه عنوان شده است. بر این اساس در مناطق مختلف، زمان های متفاوتی برای کشت این گیاه پیشنهاد گردیده است در گزارشات بسیاری از مناطق کشور کشت پاییزه به بهاره دارای ارجحیت داده شدهاست . در برخی مناطق که  میزان بارندگی آنها بیش از 450 میلیمتر بوده کشت سیاهدانه دیم  به صورت انتظاری انجام میشود. به این معنی که بذرها قبل از بارندگی پاییزه در زمین کاشته شده و با اولین بارندگی، شروع به فعالیت میکنند. بنابراین تاریخ کاشت واقعی را طبیعت مشخص خواهد کرد. جهت کاشت این گیاه، پس از انجام عملیات شخم و تسطیح زمین توسط دیسک، کشت بطور مکانیزه با ردیفکار ریزدانه کار کلزا با خط کشی هایی به فواصل 03سانتیمتر صورت میگیرد .به این ترتیب مقدار بذر استفاده شده، 3 تا 4 کیلوگرم در هکتار می باشد. کاشت با بذر کار همدانی میتواند مقدار مصرف بذر را تا 50 درصد افزایش دهد. این مقدار در کاشت دستی 10 تا 15کیلوگرم خواهد بود. بذر سیاهدانه نسبتاً کوچک است به طوری که وزن 1000دانه آن به طور متوسط 4/2گرم گزارش شده است.

بر اساس تحقیقات، تراکم 025 تا 350 بوته در مترمربع با فواصل آبیاری دو هفته مناسب ترین ترکیب برای تولید سیاهدانه گزارش شده است

داشت

تغذیه: کودهای مورد نیاز سیاهدانه فسفر و نیتروژن می باشند که معمولاً به صورت اوره و فسفات مصرف میشوند. که 30 کیلو از هردو کود حین کاشت به زمین اضافه شده و 30 کیلو گرم از کود اوره به صورت سرک مورد استفاده قرار می گیرد.

آبیاری: این گیاه معمولاً در مناطقی با میانگین بارندگی سالیانه حدود 400 میلیمتر به طور طبیعی رشد میکند. در خاكهای سبک شنی به دلیل قابلیت جذب کم، دوره آبیاری کوتاه و هر 4 روز یکبار صورت می گیرد. در خاك-های سنگین دوره های آبیاری طولانی تر و بنابه فصول متغیر است. دورهه ای آبیاری سیاهدانه به شرح زیر صورت میگیرد

1. آبیاری تا جوانه زنی (آبیاری بعد از کشت)

2. آبیاری تا گلدهی (جوانه زنی تا زمان گلدهی)

3. آبیاری در زمان گلدهی

4. آبیاری آخر در انتهای گلدهی و ابتدای دانه بندی

*انتخاب درست دوره آبیاری باعث بهترین  عملکرد کمیت و کیفیت سیاهدانه بیان گشته است.هرچه فاصله زمانی آبیاری طولانی تر شود، میزان محصول به همان نسبت کاهش می یابد.

مبارزه با  علف های هرز، آفات و بیماری ها: سیاهدانه به کمبود آهن، شوری وخاك های ضعیف حساس است و به سرعت زرد می شود، گرمای شدید رانمی پسندد وانگل سس به این گیاه حمله میکند.درایران بیماری هایی باعلائم کوتولگی شدید، ریزبرگی و سبزماندن اندام گل در این گیاه گزارش شده است. در ترکیهFusarium oxysporum مهمترین عامل بیماری بیان شده است

برداشت

در کشت پائیزه محصول سیاه دانه در خرداد ماه و در کشت بهاره در تیرماه قابل برداشت می باشد. با زرد شدن کپسول ها میتوان اقدام به برداشت و یا پس از ریشه کنی کل بوته و خشک کردن با خرمن کوبی،بذرهای داخل کپسول را جدا کرد.

از هرهکتار زمین کشت شده سیاهدانه مقدار 600 تا 1000 کیلوگرم بذر به دست می آید. اخیراً برداشت مکانیزه با کمباین غلات و تنظیمات هد کلزا، انجام میگرد.