محصولات

بروشور گل محمدی


معرفی گیاه

از نظر گیاه شناسی، گل محمدی که یکی از گونه های گل سرخ (رُز)  می باشد، درختچه ای است پرپشت، دارای خارهای ریز، زیاد و فشرده، پهن، قلابی شکل و یکنواخت؛ گل های آن صورتی تا سرخ رنگ، پرپر و معطر می باشد. گل آذین آن از نوع دیهیم با ۱۲ – ۶ گل است. برگ ها مرکب، متناوب و دارای ۷- ۵ برگچه می باشند. دمبرگ ها با کرک های قهوه ای متمایل به قرمز پوشانده شده اند. رویه برگ ها سبز تیره و سطح زیرین آن ها سبز روشن می باشد.ساقه گل محمدی، خاردار با خارهای قلاب مانندیست که اغلب مخلوط با کرک های غده ای است و میوه آن گلابی شکل میباشد.

 

توضیحات

مزیت های نسبی

سازگاری بالای  گل محمدی با شرایط محیطی امکان کشت آن را درشرایط سخت فراهم می کند.با توجه به شرایط  جغرافیایی و اقلیمی استان می توان از مواردی شاخص سازگاری این گیاه موارد زیر نام برد.

1-تحمل خشکی: شاخص ترین صفتی که در گل محمدی می توان ذکر کرد، بقاء و سازگاری این گیاه به خشکی است. گواه این مسئله گلستان های مختلف در مناطق کاشان، فارس و کرمان که در طول سال فقط ۲ تا ۳ بار و بعضاً مناطقی که اصلاً آبیاری انجام نمی شود، می باشد .

2- کیفیت مطلوب در ارتفاعات: این گیاه در هر ارتفاعی قابل کشت بوده و لیکن در مناطق با ارتفاعات بالاتر، گل ها دارای کیفیت اسانس بالاتری می باشند که این امر ناشی از رفع نیاز سرمایی گیاه می باشد.

لازم به ذکر است گل های گل محمدی به باد های گرم وخشک حساس بوده و این امردر عملکرد و محصول دهی گیاه اثر منفی خواهد داشت.

 

کاشت

آماده سازی زمین:یکی از مهم ترین عملیات های پیش از شروع کشت عملیات خاکورزی شامل: شخم ( برای از بین رفتن بافت فشرده که سبب بهبود رشد ریشه می گردد)، اضافه کردن کود دامی پوسیده به مقدار 10 تا 20 تن در هکتار(کود دامی بهتر است داخل گودال هایی که برای کشت حفر می شود اضافه گردد)، تامین کود های شیمیایی بر اساس آزمون خاکصورت می گیرد، عمق کاشت و ابعاد گودال ها با توجه به درجه حاصلخیزی خاک به طور متوسط ۱×۱×۱متر در نظر گرفته شود(چاله های کشت حداقل ۶ ماه قبل از کشت ایجاد و توسط کودهای حیوانی آماده سازی شوند)، فاصله بین ردیف ها در کشت آبی معمولاً ۲ تا ۳ متر و فاصله نهال ها را ۱ تا ۲ متر در نظرمی گیرند، ولی در کشت دیم فواصل با توجه به میزان بارندگی و شیب زمین انتخاب می گردد.حداقل حدود ۲ × ۳ و حداکثر ۵ × ۵ در نظر گرفته شود. (نقشه کاشت با توجه به میزان بارندگی، شیب زمین و  وضعیت  توپو گرافی تهیه شود.) برای بهروری هرچه بهتر از نزولات جوی عملیات خاکورزی و نقشه کشت باید مدلی در نظر گرفته شود که بیشترین میران جذب آب های سطحی صورت پذیرد.

کشت گیاه:در این مرحله با توجه به اقلیم مزرعه نسبت به تهیه نهال مورد نظر اقدام می گردد. که می تواند از طریق پاجوش، قلمه و خوابانیدن گیاه نشاء های مورد نظر را تولید نمود.

کشت بافت:یکی از روش های نوین تکثیر گل محمدی، روش کشت بافت می باشد. از مزایای کشت بافت می توان به تولید انبوه و سریع یک پایه مطلوب، عدم انتقال آلودگی و بیماری ها، سرعت رشد و استقرار بالای گل محمدی اشاره کرد که در کشت این گیاه در اراضی شیب دار این موارد اهمیت زیادی دارد.

 

داشت

آبیاری:آب از جمله عوامل مؤثر در تولید اقتصادی گل محسوب می شود. هرچند درختچه های گل محمدی به شرایط کم آبی بسیار مقاوم هستند. شواهد نشان می‌دهد که آبیاری گلستان‌ها در زمان غنچه‌دهی و گل‌دهی بسیار مهم است. در یک مطالعه،‌ مقایسه روش آبیاری سطحی و قطره‌ای نشان داد که؛ آبیاری قطره‌ای ضمن 62 درصد  صرفه جویی نسبت به روش سطحی، باعث افزایش عملکرد 65 درصدی گل شد.

توجه: آبیاری گلستان ها در زمان غنچه دهی و گل دهی بسیار مهم می باشد. توصیه می شود در فصل رشد هر ۱۵ روز یک بار آبیاری انجام شود.

برای بهبود عملکرد و بهره وری بهتر از روان آب های موجود در کشت دیم بهتر است موارد ذیل را مد نظر قرار دهیم:

1.جلوگیری از سله بستن خاک (در خاک های با بافت سنگین، رسی باید در فواصل آبیاری نسبت به سله شکنی اقدام گردد)،

2.استفاده از مکانیسم هایی چون مالچ پاشی، کشت کمربند سبز برای جلوگیری از وزش باد برای کاهش تبخیر از سطح خاک

3.کاهش تعریق: استفاده از واریته های کوتاهتر، مبارزه با علف های هرز( علف های هرز علاوه بر رقابت بر سر مواد غذایی موجود در خاک با تعریق خود باعث کاهش آب در دسترس گیاه می گردند)

4.ایجاد سد مانع برای روان آب ها بخصوص در اراضی با شیب های تند.

 

هرس: گل محمدی برای گلدهی احتیاج به هرس ندارد. معمولاً هرس به دو منظور انجام  می شود: اول، حذف شاخه های خشک شده، آفت زده و مزاحم ( هرس درختچه ها و حذف شاخه های ضعیف تا اندازه زیادی از بیماری و خسارت های آفات، بویژه سوسک سرشاخه خوار گل محمدی جلوگیری می نماید) و دوم، جلوگیری از بوجود آمدن شاخه های بلند که چیدن گل را مشکل می کند. هرس اولیه »برای فرم دهی درختچه ها و تحریک شاخه زایی و «هرس فصلی  »برای حذف شاخه های خشک و آفت زده و مزاحم انجام می شود» میزان هرس به شیوه مدیریت ، شرایط منطقه و نژاد گل بستگی دارد. هرس منطقی درختچه ها، باعث تداوم گل دهی،  افزایش طول مفید زندگی گیاه و افزایش گلدهی می شود.

از سال هفتم به بعد، گاهی به علت رکود رشد گیاه، شیوع آفات و بیمار یها، افزایش شاخ ههای خشک و ارتفاع زیاد شاخ هها، گلستان را ک فبر م یکنند. این هرس شدید، به منظور ایجاد توازن و تنظیم رشد گیاه انجام شده و باعث تحریک و تولید پاجو شهای قوی و متعدد در مزرعه می شود.معمولاً توصیه می گردد که بعد از کف بر کردن، کود دامی پوسیده به میزان۲۰الی ۳۰ تن در هکتار در سطح مزرعه اضافه گردد و بعد از آن عملیات آبیاری انجام شود .

 

آفات، بیماری ها و علف های هرز: مهمترین بیماری که گلستان ها به آن مبتلا می شوند، سفیدک بوده و بهترین زمان مبارزه با سفیدک در اواخر تابستان و اوایل پاییز می باشد.یکی از آفت های مهم گلستان ها، سوسک سرشاخه خوار رزاسه می باشد. حشره کامل این آفت سوسکی است با طول متوسط ۳۰ میلی متر، به رنگ سیاه با پاهای بلند و شاخک هایی بلندتر از طول بدن. خسارت آفت مربوط به لاروهای آن است که از داخل شاخه های درختان و درختچه های مختلف از جمله گل محمدی تغذیه می کند. تغذیه لارو سبب خشک شدن شاخه ها و ضعف عمومی درختچه شده و به واسطه قطع آوندها، پژمردگی ناگهانی اندام های هوایی دیده می شود. سوسک سرشاخه خوار رزاسه حشره کام ل لارو جهت کنترل لاروهای جوان که تازه از تخم بیرون آمده اند، می توان در اواخر خرداد یا اوایل تیر با استفاده از سموم نفوذی طی دو نوبت به فاصله ۱۴ روز اقدام به سمپاشی نمود. همچنین باید شاخه های خشکیده را چند سانتی متر پایین تر از محل خشکیدگی هرس کرده و سوزانید. از دیگر آفات گل محمدی، ش ه ها، تریپس ها و جوانه خوار سبز می باشند. خسارت این آفتها شدید است و در صورت شیوع، نیاز به مهار و سمپاشی دارند. انجام مراقبت های زراعی از قبیل: دفع علف های هرز، هرس، کوددهی و آبیاری منظم نه تنها روی عملکرد گل محمدی تأثیر مثبت دارد، بلکه در راستای مدیریت مهار آفات گل محمدی نقش مهمی را ایفا می کند. گیاه انگلی سِس » یکی از مهمترین و خطرناک ترین علف های هرز گلستان ها است. آشنا نبودن کشاورزان با نحوه مهار آن و عدم وجود سموم شیمیایی کارآمد، عملیات مهار این انگل را مشکل می کند. توانائی گیاه سِس به تولید بذر فراوان و تکثیر غیر جنسی، داشتن میزبان های متعدد و رشد بسیار سریع، قدرت تهاجمی خوبی به این انگل داده است.

 

برداشت

برداشت گل از مهمترین، حساسترین و پر هزینه ترین مراحل تولید گل محمدی است. گل محمدی پس از باز شدن، دوام کمی روی شاخه دارد و در صورت تأخیر، طی ۲۴ ساعت رنگ آن سفید شده و  میریزد. فصل گلدهی بسته به شرایط آب و هوایی منطقه کشت، از اوایل اردیبهشت شروع و تا اوایل تیرماه ادامه دارد و گل ها در ساعات اولیه صبح از قسمت زیرین تخمدان گیاه کنده شده و جمع آوری می شوند. گل های محمدی که تازه جمع آوری شده اند اگر درون کیسه و درون آب سرد قرار گیرند، بدون اینکه پژمرده شوند تا ۳ روز می توانند مقاومت کنند. گل نیمه باز بالاترین راندمان تولید را داراست. گل های جمع آوری شده باید در اولین فرصت به مراکز خرید فرستاده شوند. یک نفر کارگر در هر روز م یتواند ۵۰ تا ۷۰ کیلوگرم گل تازه برداشت کند. حداکثر  گلدهی در فاصله زمانی ۱۰ تا ۲۰ روز از شروع آن است که اصطلاحاً به این زمان «شور  گلدهی میگویند

 

 

    سبد خرید